Rosyjska gospodarka, na fali niespodzianek energetycznych i bliższych więzi z Chinami, wytrzymała skutki pierwszych zachodnich sankcji.
Rosyjska gospodarka nie załamała się, gdy zachodnie sankcje karały jej inwazję na Ukrainę. Oczekuje się, że recesja i inflacja będą słabsze niż oczekiwano, bezrobocie spada, a niespodzianka energii nie wyczerpuje się. Ale to w dłuższej perspektywie, zwłaszcza w sektorach zależnych od technologii, ciężar sankcji będzie prawdopodobnie odczuwalny.
Według zrewidowanej prognozy MFW we wtorek, rosyjski PKB ma skurczyć się o 3,4% w 2022 r., co jest dalekie od przewidywań międzynarodowych zagłady w marcu , w następstwie interwencji wojskowej na Ukrainie. Instytucja odnotowała również w raporcie “odporność eksportu ropy naftowej i popytu krajowego przy zwiększonym wsparciu polityki fiskalnej i monetarnej oraz przywróceniu zaufania do systemu finansowego”.
Prezydent Władimir Putin już we wrześniu przechwalał się przed rosyjskimi decydentami gospodarczymi „sytuacją normalizującą” , „szczyt trudności” ma w jego oczach „przeszłość”. Jego zdaniem odzwierciedla to w szczególności „stopa bezrobocia na najniższym poziomie” 3,8% oraz „spadająca inflacja” 13,7% w ciągu roku, po pobiciu rekordów na wiosnę w następstwie pierwsze sankcje międzynarodowe.
„Możemy oszacować, że wpływ pierwszych sankcji minął, w szczególności skutki dla sektora finansowego”, przyznaje Elina Ribakova, zastępca głównego ekonomisty Stowarzyszenia największych banków i instytucji finansowych na świecie (IIF), przesłuchiwana przez „ AFP . „Rosji udało się przygotować i dostosować do sankcji ” – przekonuje.
Patrząc na Turcję i Azję
Dyplomatyczny i ekonomiczny podział z Zachodem przyspieszył zbliżenie Rosji z Chinami, jej energochłonnym sąsiadem, z którym dzieli granicę o długości ponad 4000 km. W obliczu europejskiego rynku, który jest obecnie praktycznie nieosiągalny, „firmy są zmuszone szukać alternatyw na innych rynkach, zwłaszcza w Azji i Turcji”, zauważa Natalia Zubarevich, ekonomistka z Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, w rozmowie z AFP .
Moskwa i Pekin już ogłosiły, że chcą płacić za kontrakty gazowe w rublach i juanach, zwycięstwo Rosji, rozpoczęte w wyścigu o „oddolaryzację” jej gospodarki.
Ogłoszenie w zeszłym tygodniu przez OPEC+ chęci zdecydowanego ograniczenia wydobycia ropy , ku rozczarowaniu Waszyngtonu, spotkało się również oburącz z oklaskami w Moskwie, która może skorzystać na wzroście cen złota. A trudności, jakie napotkali Europejczycy i G7, aby ograniczyć cenę rosyjskiej ropy – ani Chiny, ani Indie nie wydają się chcieć jej subskrybować – również przegoniły chmury z nieba Moskwy.
Strukturalnie jednak rosyjska gospodarka będzie tylko bardziej uzależniona od nieoczekiwanych źródeł energii , podczas gdy sektory o wysokiej wartości dodanej uwydatnią swoje opóźnienie.
Rosnąca izolacja rynków międzynarodowych prawdopodobnie odbije się na tych, którzy są najbardziej uzależnieni technologicznie od obcych krajów, ponieważ obietnice rosyjskich produktów alternatywnych są wciąż bardzo teoretyczne, podczas gdy Rosja nie może pochwalić się takimi gigantami jak Adobe, Microsoft czy Apple.
Kalendarz ekonomiczny
Opóźnienie technologiczne „od 10 do 15 lat”
Inny uderzający przykład: brak części potrzebnych do montażu jest plagą produkcji samochodów. W połowie września japoński producent Toyota zamknął montownię w Sankt Petersburgu (północny zachód) z powodu braku komponentów elektronicznych. „Około 50% firm objętych sankcjami nadal ma trudności ze znalezieniem alternatywnych dostawców” – ocenia Elina Ribakova.
Rosja zdecydowała się zatem na obniżenie standardów bezpieczeństwa i ochrony środowiska dla produkowanych w tym kraju pojazdów. W takim razie wróć.
W dokumencie roboczym rosyjskiego Ministerstwa Przemysłu i Handlu, którego treść wyciekła do rosyjskiej prasy, urzędnicy wyrazili niedawno zaniepokojenie „od 10 do 15 lat” opóźnieniem w rosyjskim przemyśle technologicznym, „zależnością” od produkcji zagranicznej i niedobór siły roboczej.
Kolejne źródło niepokoju: europejskie embargo na rosyjską ropę, ustanowione 5 grudnia, przed embargiem na produkty rafineryjne w lutym 2023 roku, nie wpłynęło jeszcze na rosyjską gospodarkę, która jest szczególnie uzależniona od węglowodorów. Według Ministerstwa Finansów Rosji od stycznia do sierpnia 2022 r. ponad 40% dochodów federalnych pochodziło ze sprzedaży gazu i ropy.